Meewerkend Werkbegeleider Claudia is geen groentje. Ze werkt alweer dertig jaar bij NIKO; eerst gestart als verzorgende, toen doorgestudeerd tot Verzorgende IG, later gepromoveerd naar Eerst Verantwoordelijke Verzorgende (EVV) en nu volledig op haar plek als werkbegeleider. We zijn nieuwsgierig naar de loopbaan en het werk van Claudia dus vroegen we haar het hemd van het lijf.
Er staat altijd een glimlach op je gezicht. Kunnen we daarmee zeggen dat je heel leuk werk hebt?
Jazeker! Ik heb de leukste baan bij NIKO. Heel afwisselend, want ik begeleid op beide locaties diverse studenten. De mensen, veelal jonge studenten maar ook herintreders, waar ik mee werk zijn zo divers. Niet alleen qua cultuur of achtergrond maar ook in gedrag, houding en motivatie. De ene gaat er meteen voor terwijl de ander wat meer uitdaging nodig heeft om op gang te komen. Dat is ook voor mij een uitdaging om dat uit te zoeken; wat is de juiste aanpak en hoe krijg ik iemand gemotiveerd genoeg. Heel leuk.
De Meewerkend Werkbegeleider is nog niet zo heel lang een functie bij NIKO, klopt dat?
Dat klopt inderdaad. Op de afdelingen werd zeker wel begeleid maar dat was vaak tijdens de werkzaamheden door. Echter kon, door diverse omstandigheden zoals drukte binnen de teams, niet veel gericht tijd genomen worden om een student te begeleiden. Er kwam steeds meer behoefte aan om die tijd te maken dus werd de functie in het leven geroepen. Eerst als pilot om te kijken of het echt nodig was en dat bleek eigenlijk meteen het geval te zijn.
De werkbegeleider werd naast het team gezet om zich bezig te houden met begeleiding van de studenten maar ook om een luisterend oor te zijn. Om mee te denken als de student ergens tegenaan liep en om een band van vertrouwen op te bouwen waardoor een student zich begrepen, gehoord, gesteund en veilig voelt.
Het vervullen van deze functie geeft mij enorm veel energie en de band die ik heb met de studenten zijn voor zowel de student als voor mijzelf zeer waardevol. Als ik besef dat ik ervoor mag zorgen dat studenten zich ontwikkelen tot competente zorgprofessionals, dan voel ik mij erg succesvol in mijn vak.
Kun je kort beschrijven wat je precies doet op een dag?
Voornamelijk studenten begeleiden en coachen en ze helpen zich het vak eigen te maken. Ik wil studenten mijn kennis en ervaring doorgeven en ze helpen hun zelfvertrouwen op te bouwen zodat zij zich kunnen ontwikkelen in hun rol. Veel taken lijken in theorie heel groot en ingewikkeld, ik probeer dat juist kleiner te maken en te laten zien dat het best meevalt. Een mooi voorbeeld is preventie. In theorie kan dat ingewikkeld overkomen om toe te passen. Maar als ik de student vertel dat een preventieve handeling kan inhouden dat het bijvoorbeeld niet veilig is om een bewoner naar de badkamer te begeleiden op blote voeten of sokken vanwege valgevaar, en dat het beter is de bewoner te adviseren om pantoffels of schoenen aan te trekken, dan wordt het opeens heel duidelijk en simpel.
Ik heb als begeleider te maken met studenten met verschillende achtergronden, levensstijlen en ervaringen. Het zijn allemaal individuen, sommigen met een wat zwaardere rugzak dan de ander.
Dat kan effect hebben op de motivatie en inzet. In dat geval kijk ik, samen met andere begeleiders en collega’s van Team Opleidingen hoe we het beste met deze studenten kunnen omgaan. Misschien wat intensiever begeleiden of maatwerk geven. Ik wil tenslotte dat een student een mooi werk en leer ervaring heeft.
Is het wel eens frustrerend als een student niet of nauwelijks gemotiveerd is?
Soms wel, het is dan belangrijk om niet te lang daarbij stil te staan. Ik blijf positief maar als het toch heel stroef gaat met de ene student dan concentreer ik me op de student die wel heel erg gemotiveerd is. Het komt trouwens best vaak voor dat een student later in het traject toch gemotiveerder wordt en lekker aan de slag gaat.
Ik ben zelf ook student geweest tijdens mijn opleiding tot EVV op het Talland College. In die tijd moest ik één keer in de week de hele dag online lessen volgen. Vanwege corona was het toen niet mogelijk om naar school te gaan. De theorie kon ik toepassen op mijn werk bij NIKO. Dat combineerde ik met mijn gezinnetje bestaande uit mijn man en twee zoons. Het was best een pittige tijd dus ik begrijp dat het soms niet leuk is en dat er soms weinig zin kan zijn. Maar als ik zie wat ik ervoor terug heb gekregen dan was het meer dan de moeite waard.
Dat probeer ik ook over te brengen naar de studenten; bewust maken van wat ze leren en waarom het de moeite waard is. Ik leer zelf ook heel veel van de studenten, het zijn stuk voor stuk hele mooie mensen en waardevolle toekomstige zorgprofessionals.